Yeni Ev ve Kopekler

Yeni evime tasindim. Gece kondu manzarali guzel bir evim oldu sonunda. :) Civardan gelen muziklerde cabasi. Tecrube olsun sen sen ol bir eve tasinmadan once ev nasil isinir? Su basinci nasildir? yerine su sorulari sor dedi beynim bana cok sonra.


1) Evin civarinda dugun dernek olur mu?
2) Geceleri uyumakta, gunduzleri ic sesini duymada zorlaniyor musun?
3) Ev civarinda bilinmesi gereken hayvan ya da insan ceteleri var mi?

Cevaplari veriyorum

1) Valla karsisi Kirkkonaklar herseyi beklemekte fayda var. arada bizim 4 numarada icip icip cigirir ama en fazla 3 parca soyluyor. Zira yenge kiziyor 3 den sonra.
2) E dedigim gibi karsi mahalle kirkkonaklar haliylen oyle seyler beklemek yerinde olur. Hazirlikli olmakta fayda var.
3) Dedik ya kirkkonaklar diye. Kac kere soyleyecez. Kopegi de var…
Icinde yasamaya baslamadan bu sorularin cevabini bilemiyosun malum. Evi sana kakalamaya calisan emlakci ile eski kiraci bu bilgileri sana vermiyor haliylen. Deli mi insanlar ayol! Halbuki ne efendi cocuk demistim bizim emlakci Volkan icin. Gene fena kandirildim sanki.

Sanirim su an Ankara’da benimle tanisip evimin kopek cetesi problemini bilmeyen kalmadi. Cunku ben bir zombiye donustum. Efenim uyuyamiyorum, uyuyamayinca fantastic seyler oluyor beyinde. Bu da halk arasinda en yaygin haliyle bilinen zombilik eylemi doguruyor bunyede. O yuzden olmaliki ilk defa tanisdigim bir insan bile degil 5. valla 2. dakikada bizim degil, vadinin karsindan gelen ote mahallenin kopeklerini dinlemek durumunda kaliyor. Ama bu sefer kopek maceralarim sevgiden degil, nefretle karismis zombie duygularimdan kaynaklaniyor. Yan siteninin guvenlik gorevlisi bu olaydan oyle bikmisti son 2 senedir

Hanfendi alin yarim kilo kiyma basin zehiri ben size arka bahceye gecis veririm

 diyor.

Hayvanlar oldukten sonra ozel bir susde veririm siz hic merak etmeyin

diye de devam ediyor. Hani bu teklif beynimde ilk 10 saniyede olsa acaba nasil kiyma alsam dusuncelerine gark etmedi degil beni. Sonna silkelendim tabi!

Yok canim o kadar da degil

 dedim zorla. Ama icimdende ya kotu fikirde degil diyorum. Zira belediye her zamanki gibi bu konuyla cok yakindan ilgili ve alakaliymis. Bir ara eve gelip 5000 km otedeki Mert’i arayip

Valla napiyosan yap ya bu kopekler gidecek burdan ya da ben!

dedigimi hatirliyorum. Zavalli cocuk ne yapacaksa ordan. Olsun hatunum ya yaptim kaprisi rahatladim. Hadi bakalim macera devam ediyor. Ilk uyumayi basardigimda gene yazarim. Herkese iyi geceler.